6. Angstige momenten

16 mei 2016 - Tábara, Spanje

Hoe zou een rustdag van een pelgrim eruit moeten zien? De hele dag plat op bed met de benen omhoog? Niet gelukt dus en de schuld ligt bij de kerk. Liever gezegd bij het aantal kerken in Zamora. Kerken waar geen kaarsje te branden viel. Alles elektrisch! Waar is die goeie ouwe tijd gebleven, waar je je vingers nog kon verbranden aan lucifers. Na inspectie van de kerken toch nog wat gerust. 

Als een goed stel padvinders vinden we al snel de juiste sporen. Moeten wel even opletten anders belanden we in Portugal, dat hier niet ver vandaan ligt. Zagen we bij binnenkomst in Zamora veel pelgrims, op weg naar de volgende overnachting liepen we toch weer de hele dag alleen. Dat dit maar schijn was merkten we de dag erna waar we niets vermoedend en overtuigd van voldoende plek in de loop van de middag de albergue binnengingen. Bijna alle 20 plekken waren bezet! Nog net twee bovenste stapelbedden kunnen scoren. Het toppunt van romantiek! 

De dagafstanden die we de afgelopen dag hebben afgelegd zijn boven ons gemiddelde. Gedwongen door het gebrek aan overnachtingsmogelijkheden en toch wel een relatief groot aantal pelgrims op de route, noodzaken ons een aantal zaken te plannen. Dit hadden we vooraf beslist niet gewild. Naast de lange afstanden worden we soms geconfronteerd met levensgevaarlijke en angstige trajecten; een naar het water toe en vaak bijna in het water schuin aflopend pad (?), min of meer uitgehouwen in de rotswand, waarbij de rivier als afgrond diende. Klauterend over rotsblokken, springend over delen van de rivier belanden we uiteindelijk uitgeput op de hoogtevlakte. Daarna moesten we nog zo'n 20 km. Nog geluk dat het niet regende, het was nu al glad genoeg.

Los van het aantal kilometers te gaan, zullen we nog veelvuldig op de proef gesteld worden. De bergen verschijnen reeds aan de horizon. Gelukkig kunnen we nu nog van dit uitzicht genieten, evenals van de hoeveelheid meren en van de wilde pioenrozen. Weer even iets anders dan de graan- en koolzaadvelden. Verder zien we al dagen achtereen een niet aangelegde treinverbinding, dat wil zeggen, dat had het moeten zijn. Geldgebrek heeft ertoe geleid dat de rails nog ontbreekt! 

We vinden de pelgrims op deze route meer terughoudender dan we gewend waren. Gaat het hier meer om de prestatie? Zijn de pelgrims in onze ogen een beetje vreemd of zijn wij dat zelf ook? Feit is dat het contact maken niet echt lukt. Zelfs José niet!

Foto’s

2 Reacties

  1. Paul:
    16 mei 2016
    Wat een mooie omgeving. En saai.........dat is toch niets voor jullie....klimmen, klauteren, glijden.....Dat is het echte pelgrimsleven.
  2. Estefania:
    3 juni 2016
    Eindelijk de tijd genomen om jullie verhalen te lezen en foto's te bekijken.. prachtig!