8. Alleen op pad

Op weg naar het hoogste punt van deze route (zit nu midden in de bergen: Serra de Parada) bijna in het moeras blijven steken. Ik was het spoor bijster geworden en stond plots voor een grote waterval. Moeilijk om deze over te steken! Mijn app met gps gaf de juiste richting aan, maar hoe kwam ik daar? Geen weg te bekennen. Dus dan maar door alles heen een eigen weg maken, totdat ik strandde in het moeras. Hard lopend, kon ik niet zo snel zinken, zocht ik het hoogste punt op en even later zag ik na wat klunen een weg. Ik was weer op de route!

Ik loop alleen. Het is niet uniek deze reis, maar nu is het anders. Even geen José aan de meet, omdat José vertrokken is naar Ourense, de plek waar we elkaar over een aantal dagen weer treffen. Ze zat er mentaal doorheen, elk steentje, elke plas was een flink obstakel en José kon bijna de hele dag huilen. Ze zag geen leuke dingen meer.
Het ging dus niet meer en na rijp beraad hebben we besloten voor de optie vakantie, bijtank-dagen in Ourense, om samen de laatste 110 km te lopen. Dat de steen in haar maag direct na onze beslissing weg was, bewijst wel dat het een goede beslissing was.

Ik loop alleen. Mijn rugzak voel ik niet meer. De ballast van de zorgen om José heb ik achter gelaten. Het geeft een vrij gevoel. Pijnlijk te moeten ervaren dat waarvan de een zo geniet, de ander het zo als ballast ervaart. Partners hoeven niet in alles het zelfde te zijn, misschien is het zelfs een voorwaarde, maar samen te hebben uitgekeken naar deze reis is het toch een hele confrontatie

Ik loop alleen. Ach niet helemaal waar. Af en toe is daar een pelgrim; een praatje, een kopje koffie, het enorme aantal kikkers in de modderpoelen (geen wonder dat er zoveel ooievaars zijn) en niet te vergeten de bedwants die in mijn slaapzak is meegelift. De koekoek is denk ik met José meegegaan. Hij denkt natuurlijk dat zij hem meer nodig heeft. 

Zware dag. Heel veel klimwerk en niet zonder gevaar. Ik vraag me soms af of het allemaal wel verantwoord is? Veel kilometers ook. Misschien was het wel mijn koninginnenrit? Na een biertje op bed even bijkomen. Moet toch de tijd tot het avondeten overbruggen (na 20.00 uur).